آذین نصرتی

چه روزگار غریبی زمانی که از فروغ حرف می زنیم شعر سهراب می خوانیم
وقتی عاشق یم فراغ هستیم
وقتی از خدا دور یم نماز میخوانیم
وبالاخره از خود بیگانه هستیمآذین نصرتی

آذین نصرتی، شاعر و نویسنده ‌ای که در روز پانزدهم مهر ۱۳۵۷ به دنیا آمد. وی علی‌رغم علاقه‌اش به ادبیات، از تحصیلات مقطع دیپلم و تحصیلات دانشگاهی ناتمام در زمینه زیست‌شناسی برخوردار است. او از قورباغه ها تا موش‌ها، انواع حیوانات را در دانشگاه محل تحصیل خود مورد بررسی و تحلیل (تشریح) قرار داده و به دنیای آنها فرو رفته است.

ما کبوترها تشریح می کردیم نمی توانم دوباره میتوانم آنرا تکرار کنم!
آن موقع هنوز شعرهای فروغ میخواندم وتازه شعر می گفتم که پراز شور زندگی بود وشعرهای فروغ برایم غریب بودند ولی دوست داشتم علاوه براین شعرها سیلویا پلات را دوست دارم.من خودم شاعر نمیدانم باید زمان بگذارد دارم روزبه روز بهتر می شوم جهان غریب فروغ وسیلویاپلات من جالب بود ودست نیافتنی ولی حالا تجربه زندگی آنها را دست یافتنی کرده استآذین نصرتی

علاقهٔ آذین به ادبیات بسیار ژرف و ویژه است. او معتقد است که شعر و داستان می‌توانند به نحوی مرکز احساسات و انسانیت باشند که به دور از فرمول‌ها و اطلاعات تکنیکی، قادرند با واقعیت‌های عمیق انسانی ارتباط برقرار کنند. این اعتقاد به او کمک کرده است تا به عنوان یک شاعر، احساسات و تجربیات خود را در قالب آثاری زیبا به اشتراک بگذارد.

اولین کتابی که آذین جدی خواند، اثری از جین ایر بود که تأثیر عمیقی بر او گذاشت. علاقهٔ وی به ادبیات نه تنها در خواندن کتب بروز و معاصر بلکه در نوشتن نیز نمود پیدا می‌کند. او از آثاری همچون “پیرمرد و دریا”، “خانم دلووی” و “آبی‌ترین چشم” لذت می‌برد.

اولین شعری که آذین نصرتی نوشت، در کتابخانه دانشگاه زاینده‌رود بود. او در این شعر، زندگی را به عنوان جریانی پویا از شادی‌ها، غم‌ها و محرومیت‌ها توصیف کرد. این شعر، شاهکاری از ذهن و قلب آذین است که نشان از استعداد وی در ادبیات دارد.

آثار آذین نصرتی همواره با پویایی، عمق و زیبایی انسانی برخاسته از تجربیات زندگی او را به تصویر می‌کشند.