شهریار
(۱۲۸۳ تبریز – ۱۳۶۷ تبریز)

شهریار (۱۳۰۷-۱۳۹۳)، نام مستعار محمدحسین بهجت، یکی از بزرگترین نویسندگان و داستان‌نویسان ایرانی در قرن بیستم بود. او از جمله اساتید برجستهٔ ادبیات و داستان‌نویسی در دنیای فارسی‌زبان بوده و به ویژه به داستان‌های کوتاه معروف است. داستان‌های او عمدتاً در حوزهٔ اجتماعی، روانشناختی و تأملی قرار دارند.

شهریار در تهران به دنیا آمد و در طی زندگی خود به تألیف مجموعه‌هایی از داستان‌های کوتاه مشهور شد که تأثیر قوی در ادبیات ایران و جهان داشته‌اند. او توانست تجربیات اجتماعی و روانشناختی خود را با دقت و توانمندی به داستان‌هایش منتقل کند و از این طریق، خواننده را به تأمل در مسائل انسانی و اجتماعی دعوت کند.

مجموعه‌های مهم داستان‌های کوتاه شهریار عبارتند از:
– “انسان‌های شرلوک هولمز”، که داستان‌های کوتاهی با الهام از شخصیت معروف داستان‌های جنایی آرتور کانن دویل، شرلوک هولمز را ترجمه و اقتباس کرد.
– “مرگ مرتضی”، که داستان‌هایی از زندگی شهریار در قالب داستان‌های کوتاه را شامل می‌شود.
– “مجموعه داستان‌ها و اسطوره‌ها”، که در آن او اسطوره‌ها و داستان‌های ملی و مذهبی را با زبانی معاصر و تجزیه و تحلیل معاصر تعریف کرد.

شهریار با استفاده از زبان ساده، عمق‌های انسانی و اجتماعی را به خواننده منتقل می‌کند و از این رو، آثار او همچنان جذابیت و ارزش خود را در بین خوانندگان حفظ کرده‌اند.